Pogledao sam ČOVJEKA SA FOTOGRAFIJE Vladimira Pogačića, vrlo zanimljiv
mali urbani film o gerilskom pokretu za vreme NOBa. Film govori o
običnom "malom" čoveku koji je identičnog izgleda kao i čuveni ilegalac.
Specijalna policija ga hapsi i isleđuje da bi potom pokušala da ga
iskoristi u pokušaju da se infiltrira u komunističke redove.
Scenario Dragoslava Ilića nudi dosta dobru postavku, film je po žanru sa snažnim elementima melodrame a svoj intenzitet mnogo više crpi iz odnosa među junacima nego iz same pretnje. Ovo je jedan od filmova koji donosi neobično razvijene likove kvislinških policajaca i spada među retke u kojima nema preteranog fatalizma u slučaju hapšenja komunista u tom smislu da ovde Specijalna Policija mnogo više manipuliše nego što se oslanja na isključivu silu.
Glavni junak je apolitičan i takav ostaje do kraja. On doduše otkriva u sebi sposobnost da postane heroj ali ona sama po sebi niti ima veze sa komunizmom niti autori pretenduju na tako nešto. Mnogo više je vezana za ljubavnu priču glavnog junaka koja je kao motiv dosta neobična imajući u vidu da su herojstva u partizanskom filmu obično proistekla iz drugačijih emocija.
Takav gotovo pa romcomovski koncept međutim nije ispraćen do kraja, i film se završava kao tragedija.
Ilićev scenario nudi jedan od razvijenijih zapleta, i iako u istoriji našeg filma ima bolje režiranih filmova o urbanoj gerili, Pogačićev rad se izdvaja kao jedan vrlo efektan "mali" film koji zauzima posebno mesto i u širem smislu i u kontekstu partizanskog filma.
* * * / * * * *
Scenario Dragoslava Ilića nudi dosta dobru postavku, film je po žanru sa snažnim elementima melodrame a svoj intenzitet mnogo više crpi iz odnosa među junacima nego iz same pretnje. Ovo je jedan od filmova koji donosi neobično razvijene likove kvislinških policajaca i spada među retke u kojima nema preteranog fatalizma u slučaju hapšenja komunista u tom smislu da ovde Specijalna Policija mnogo više manipuliše nego što se oslanja na isključivu silu.
Glavni junak je apolitičan i takav ostaje do kraja. On doduše otkriva u sebi sposobnost da postane heroj ali ona sama po sebi niti ima veze sa komunizmom niti autori pretenduju na tako nešto. Mnogo više je vezana za ljubavnu priču glavnog junaka koja je kao motiv dosta neobična imajući u vidu da su herojstva u partizanskom filmu obično proistekla iz drugačijih emocija.
Takav gotovo pa romcomovski koncept međutim nije ispraćen do kraja, i film se završava kao tragedija.
Ilićev scenario nudi jedan od razvijenijih zapleta, i iako u istoriji našeg filma ima bolje režiranih filmova o urbanoj gerili, Pogačićev rad se izdvaja kao jedan vrlo efektan "mali" film koji zauzima posebno mesto i u širem smislu i u kontekstu partizanskog filma.
* * * / * * * *
Велики и Мали Владимира Погачића је изврстан, једва чекам да и ово одгледам
ReplyDeleteNikola Milic je za tu ulogu dobio srebrnu plaketu na filmskom festivalu u Kuneu (Cuneo, Italy). Godine 1964. film je prikazan na filmskom festivalu u Puli i premda je po oceni publike Nikola Milic bio kandidat za Zlatnu arenu ali mu ona nije dodeljena sa obrazlozenjem da je bio suvise mlad.
ReplyDelete